Kwakje, Kroe en Kamp Knakworst: mijn Pinkpop ’13

Zoals ik al eerder aangaf was ik ook aanwezig bij Pinkpop. Ik wilde graag hier een blogpost over maken, maar weet niet zo goed hoe ik het boeiend houd voor mensen die er niet bij waren. Toch ga ik een poging wagen. Komt ‘ie!

Ik en nog 8 anderen gingen er vrijwilligen. Dit houdt het volgende in:

  • Je bent welkom vanaf donderdag (de Pinkpoppers zelf zijn welkom vanaf vrijdag).
  • Je staat op het ‘crew’ gedeelte van de camping, vaak van dezelfde camping als waar je je diensten moet draaien. Voor ons was dit Camping D, wat eigenlijk gewoon twee voetbalvelden waren.
  • Je werkt twee diensten van 8 uur. Met een beetje mazzel sta je ingedeeld met vrienden, gezien je dit van te voren kunt aangeven. Ik had die mazzel!
  • Je krijgt per gedraaide dienst 4 consumptiebonnen (Pinkpop werkt met bonnen ipv met munten. Geen idee waarom).
  • Tijdens je dienst wordt er voor brood en soep gezorgd.
  • Je mag je awesome crewshirt houden.
  • En… je krijgt GRATIS ENTREE TOT HET FESTIVAL. WHOOOP.

Mijn eerste dienst was tegelijk met de eerste festivaldag (vrijdag), waardoor ik deze moest missen. Ik stond samen met twee andere vrienden bij ‘ingang Facility’ bij camping D en hebben de hele middag tickets gecontroleerd en mensen die in en uit gingen. Gewapend met een portofoon, een scanner en een apparaatje waarmee we mensen moesten tellen hebben we er van 14:00 tot 22:00 gestaan.

Zaterdag konden we dan wél naar het festival! Daar heb ik Fun. (wel oké, niet bijzonder), Douwe Bob (leuker dan verwacht), La Pegatina (wát een tof feest is dat, echt een aanrader als ze op een festival staan!), Passenger (kwamen we per ongeluk tegen, hij speelde in intieme setting) en Thirty Seconds to Mars (héél tof) kunnen bewonderen. Na Thirty Seconds (zo rond half 9) gingen we langzaam weer terug naar de camping, want om 22:00 was het tijd voor onze tweede dienst, de ‘graveyardshift’. Deze keer gingen we met bijna de volledige groep de hele nacht door tentjes in de gaten houden. Gewapend met een zaklamp en opnieuw die portofoon liepen we als Veldploeg 1 en Veldploeg 2 over de camping. Nu staat camping D bekend als rustcamping, en dat viel te merken: na 2 uur ’s nachts zat de rust er aardig goed in, met uitzondering van een paar tieners uit Apeldoorn die Grolsch hadden ontdekt en er duidelijk geen genoeg van konden krijgen. Bij gebrek aan afleiding hebben we maar een lang praatje met deze mensen gehouden, totdat Security het wel weer genoeg vond en we terug braaf rondjes moesten lopen.

Buit van die avond:

  • Ongeveer 6 glazen flessen in beslag genomen (mochten niet mee op de camping)
  • Zes halve liters Schultenbräu (mochten we niet opdrinken onder werktijd, maar mensen moesten ervan af dus namen we dat maar al te graag in ontvangst)
  • Een waterpistool, omdat iemand Kwakje (zie verderop in deze post)  zo cool vond
  • Een kolenbarbecue. Géén idee hoe ze dat gevaarte de camping op hebben gekregen; vermoedelijk hebben ze het in stukken onderin de tas meegesneakt. Toen we over de portofoon vroegen wat we ermee moesten kregen we de vraag uit de Centrale Post of er toevallig nog eten op lag, en of zij dat mochten hebben omdat ze honger hadden.
  • Een dude die na drie uur ronddwalen zijn tent nog steeds niet had gevonden en toen maar ergens midden op het veld in slaap viel.

Om 6 uur in de ochtend werden we dan gelukkig afgelost, om rond half 12 alweer naast de tent te staan. Tijd voor de laatste festivaldag! Die middag heb ik wel het één en ander meegekregen van Die Antwoord en Bastille, maar hebben we vooral in het gras gelegen. Even gekeken bij Blaudzun terwijl het regende en ook Will and the People (meh) en The Vaccines (mwaaah) gezien natuurlijk. Daarna als de sodemieter naar voren gegaan om op tijd vooraan bij de dranghekken te staan om maar vooral GREEN DAY niet te missen! En wat wás dat gaaf! We stonden in het linkervak, bijna vooraan en het was écht geweldig. Wát een helden zijn het, wát een geweldige sfeer, ze maken erg echt een spektakel van.

 

OVERIGE TRIVIA VAN MIJN EERSTE PINKPOPVRIJWILLIGERSERVARING

  • Ons kamp heette Kamp Knakworst. Waarom?

Hierom dus

We hadden het zelfs op het gras weten te spuiten.

  • Eén iemand kwam viavia ooit aan een soort eendenmasker. Dit masker, genaamd Kwakje, mocht gezellig mee naar Pinkpop en daar stal het de show. Al snel was Kwakje beroemd op camping D.

Kwakje in zijn natuurlijke habitat, namelijk op het hoofd van onze fotograaf.

  • Over de portofoon zijn alle gesprekken tussen units op camping D hoorbaar. Zo hoorden we veldploegen met de Centrale Post communiceren, en ook gesprekken tussen Security waren hoorbaar. Overdag ging het er serieus aan toe, maar ’s avonds wordt men bij de Centrale Post blijkbaar een beetje gaar:

Vp2: “Veldploeg 2 voor CP”
CP: “Hier CP, zeg het maar”
Vp2: “Er vragen hier mensen of die grote lampen nog uit gaan. Gaan ze nog uit vannacht?”
CP: “… neuh..”
Vp2: “… En mogen we ook weten waarom?”
CP: “Nee”
Vp2: “…..”

  • Verder is Limburgs echt een leuk taaltje/accent. Zo zijn wij geen crew, maar ‘kroe’, en de mensen van de Securety zijn van de ‘Sekkjoerittie’. En ik heb met mijn awesome accentskills een Rotterdammer ervan overtuigd dat ik ook Limburgs was.

Of ik volgend jaar weer ga? ABSOLUUT!

Foto’s gemaakt door Roel Breet.

7 thoughts on “Kwakje, Kroe en Kamp Knakworst: mijn Pinkpop ’13

  1. Klinkt erg tof! Ik zou nu niet meer betalen voor Pinkpop, ben er wel jaren geweest maar ben er een beetje op uitgekeken. Maar de combi vrijwilligen + gratis entree is toch wel nice!

Geef een reactie op mariekevanmil Reactie annuleren